Czym są tkaniny nanotechnologiczne?
Są to materiały, które zostały poddane obróbce drobnymi cząsteczkami srebra, tlenku cynku czy dwutlenku tytanu o wielkości od 1 do 100 nanometrów. Dodając nanocząsteczki do tkanin, możemy sprawić, że będą posiadać lepsze właściwości niż wcześniej. Tkaniny nanotechnologiczne są przykładem tego, że mikro i nano-cząsteczki wykorzystywane w technologii można wykorzystać do generowania coraz bardziej ulepszonych produktów tekstylnych. Produkcja odzieży i tkanin z nanocząsteczkami lub nanowłóknami pozwala na poprawę właściwości tkanin bez znaczącego zwiększenia wagi, grubości lub sztywności. Materiały włókiennicze modyfikowane mikrocząstkami mogą być zbudowane z różnych surowców, posiadać różną strukturę oraz przeznaczenie użytkowe.
Istnieją jakieś negatywne aspekty użytkowania nanotechnologii?
Jedną z kilku największych obaw związanych z tkaniną nanotechnologiczną jest jej bezpieczeństwo. Zanim tkanina zostanie oddana do użytku, musi zostać dokładnie zbadana, gdyż nanocząsteczki użyte do produkcji wzbudzają wiele obaw. Należy pamiętać, że niektóre tkaniny nanotechnologiczne mogą zawierać niebezpieczne substancje. Wśród nich możemy wyróżnić takie pierwiastki jak ołów, kadm czy rtęć. Są one szkodliwe w przypadku spożycia lub wchłonięcia przez skórę. Wiele z nich posiada właściwości kancerogenne.
Czym są tkaniny samoczyszczące?
Tkaniny samoczyszczące, zwane także hydrofobowymi, to materiały pokryte specjalnymi powłokami hydrofobowymi, które zapobiegają wnikaniu cieczy, brudu czy innych zanieczyszczeń w głąb tkaniny. Co to oznacza w praktyce? A mianowicie, do wnętrza tkaniny nie przenikają takie substancje jak woda, oleje czy tłuszcze. Zamiast tego, ciecz tworzy na powierzchni materiału krople, które można łatwo usunąć. Dzięki takiemu rozwiązaniu, tkaniny plamoodporne są praktyczne i łatwe w utrzymaniu. Właśnie ta cecha wpływa na zwiększającą się popularność w różnych branżach.
Jak to się dzieje?
Rozwój inteligentnych tekstyliów opartych na nanotechnologii ma nieograniczone możliwości. Ich właściwości funkcjonalne są o wiele lepsze niż w przypadku procesu ze względu na większy stosunek powierzchni do objętości dzięki wykończeniu nano. Nanotechnologia umożliwia stworzenie powierzchni, która odpycha ciecz, brud, a nawet bakterie. Nanocząsteczki wykorzystywane do produkcji tych tkanin tworzą na ich powierzchni mikroskopijną warstwę ochronną. Dzięki niej, materiały stają się hydrofobowe, czyli wodoodporne. Sprawia to, że ciecz tworzy krople, które łatwo można zetrzeć z powierzchni. Tkaniny te nie tylko odpychają wodę, ale także inne substancje płynne. Dodatkowo w wielu przypadkach tkanina jest również odporne na bakterie i rozwój pleśni.
Ciekawym rozwiązaniem wykorzystania nanocząsteczek w tekstyliach są właściwości fotokatalityczne. Ta funkcja oznacza, że zawarte w materiale nanocząstki pod wpływem światła dziennego przyspieszają rozkład zanieczyszczeń. W ten sposób mogą być usuwane zarówno lotne zanieczyszczenia powietrza, jak i plamy z powierzchni materiału.
Żródła:
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC8746792/
https://homeandlife.pl/tkaniny-samoczyszczace/