Najdroższa wełna – wikunia 

Rozpocznijmy wpis od wspomnienia, jakie to zwierzę o ujmującej nazwie wikunia.

Jest to zwierzę zagrożone wyginięciem, zaliczane do najmniejszego ssaka z rodziny wielbłądowatych. W Peru uchodzi za symbol narodowy. Ze względu na swoją płochliwość i nieufność jest gatunkiem rzadko hodowanym.

Niezwykle delikatne włosie nie ulega zniszczeniu podczas obróbki chemicznej, a to oznacza, że można z niego stworzyć materiał o dowolnym kolorze i wzorze. Włókna tego surowca mają średnicę 10-13 mikronów, a ich długość wynosi 20-25 mm.

Wikunii żyją dziko w górskich terenach Peru. Nie hoduje się ich tak jak owiec, kóz czy wielu innych zwierząt, z których pozyskuje się runo. Cały proces uzyskania cennego futra odbywa się poprzez zapędzenia ich do specjalnych zagród a następnie strzyżenia. Cały proces strzyżenia wykonuje się raz na 2-3 lata, a jednorazowo uzyskuje się z nich tylko do pół kilograma wełny. Futro wikunii jest źródłem wysokogatunkowej wełny, która daje więcej ciepła, niż wełna pozyskiwania z jakiegokolwiek innego zwierzęcia.

Cena wełny z wikunii osiąga cenę nawet cztery razy wyższą od ceny kaszmiru. Kilogram nieprzetworzonego włosia sięga 500 dolarów. Właśnie ten koszt powoduje, iż wyroby wełniane z wikunii uchodzi za  towar luksusowy, dostępny tylko dla nielicznych. Wyroby produkowane są jako serie limitowane. W Peru produkuje się tylko około 3 ton tej wełny rocznie.

Wełna wykorzystywana jest do produkcji przede wszystkim odzieży – swetrów, płaszczy, garniturów.  Skarpety z wikunii, wyprodukowane przez jedną z firm na sezon jesienno-zimowy, których cena sięgała aż 1200 dolarów. Jednakże, zastosowanie wełny znajdziemy jeszcze w produkcji akcesoriów do wyposażenia domów – w postaci koców i narzut.

Pamiętajmy jednak, że ten gatunek zwierząt jest objęty ścisłą ochroną. Handel wełną z wikunii jest obecnie całkowicie kontrolowany. Dochód ze sprzedaży w dużej mierze przeznacza się na działania prewencyjne względem tego gatunku zwierząt.